Չգիտես ինչու, Ֆրանսիայի, Անգլիայի ու Գերմանիայի ղեկավարներն առնվազն միամիտի տեղ են դրել Պուտինին, պահանջելով կրակի դադարեցում նախքան Պուտինի և Զելենսկու բանակցությունները, որ կարող են տեղի ունենալ մայիսի 15-ին՝ Ստամբուլում: Երեք տարի առաջ մեկ անգամ արդեն Պուտինը հավատաց եվրոպացիներին ու փոշմանեց. ռուսները հետ գնացին, իսկ ուկրաինացիները նախապատրաստվեցին հարձակվելուն: Էլ ո՞նց կարող է հավատալ նրանց երկրորդ անգամ: Եթե ես եմ դա հասկանում, ապա շատ ավելի զգոն կլինեն Կրեմլում, ու դա վերը նշված ղեկավարները չեն կարող չգիտակցել: Իսկ եթե, գիտակցելով հանդերձ, շարունակում են պարտադրանքի փորձը, նշանակում է՝ ընդամենը փորձում են իրենց վարկը բարձրացնել Ուկրաինայում և իրենց երկրներում: Որովհետև պարտադրանքի միջոցով ոչնչի հասնել չեն կարող, ու դա իրենք հասկանում են: Իսկ մեր երկրում եվրոպացիներին դիտարկում են որպես անվտանգություն ապահովողներ, մոռանալով, որ Ադրբեջանը նրանց հուսալի գործընկերն է՝ հենց իրենց ասելով:
Վախթանգ Սիրադեղյան